تماس تلفنی جری با ابی و اسبی که هوا شد

متن مکالمه که بدون سانسور پیاده شده:

-                     سلام ابی

-                     سلام آقا جری، تویی؟ چه خبرا؟خوبی؟

-                     ممنون، خوبم، تو چطوری؟

-                     هی، میگذرونیم، یک مدته کار و کاسبی کساده. دنبال سوژه برای طنزم هستم، این فاطی جون هم که دیگه خبری ازش نیست ، ما رو گذاشته تو خماری، برای همین بی کارم و الاف، اصلا هم دستم به قلم نمیره

-                     ای بابا، کشتی خودت رو با این فاطی جون. این همه موضوع توپ هست، تو چرا همش گیر دادی به فاطی

-                     والله چی بگم، فاطی عشق منه، جون منه. در ثانی چه موضوعی باقی مونده؟ دیگه این 22 بهمن کلا بازار ما رو کساد کرده، همه به فکر تظاهرات و بحث های  جدی هستن، کسی وقت طنز خوندن نداره که.

-                     ای بابا، مشکل از خودته، همیشه که نمیشه طنز نوشت، چه بسا یک طناز بعضی وقت ها برا تنوع هم که شده باید مطلب جدی بنویسه، تحلیل کنه و راهکار بده

-                     چی بگم والله

-                     اتفاقا در همین مورد زنگ زدم که بگم دست به قلم شی و یه مطلب همچین تنوری و داغ داغ بنویسی، دست این سکولارهای فرصت طلب رو از جنبش کوتاه کنیم.  بابا اینجور که این جوونا دارن میرن جلو، دیگه برای من و تو جایی نمی مونه ها! باید یه فیلی هوا کنیم به این بزرگی(ابعادش مشخص نیست)، تا به که این سکولارها بفهمونیم که  کور خوندن، اپوزیسیون یعنی فقط ما و لا غیر. هر چی فکر کردم دیدم کار خودته. آخه خوب بلدی فیل بفرستی هوا

-                     فیل؟

-                     آره فیل

-                     چه فیلی؟

-                     ببین ابی، این حرف های حاجی و سید و تازه گیا شنیدی؟ مثل این که معامله اشون با این عظمی نگرفته، این ها کلا ناامید شدن دارن هم خودشون و بدبخت میکنن هم من و تو رو.

-                     آره شنیدم، من نمیدونم این سید این جیگر رو از کجا یهو پیدا کرده اینجوری جلو عظمی واستاده.

-                     بابا کار کاره اون حاجیه. من خودم سال ها نوچگیش رو کردم، میدونم اون چه موزماریه.

-                     خوب حالا تکلیف ما چی میشه این وسط؟

-                     خوب همین دیگه. ما باید هم حال این سکولارای بی دین رو که سفره الرحمن رژیم رو پهن کردن  رو بگیریم و کاری کنیم که بیان پشت سر ما واستن، و هم به این حاجی و سید و اون موسوی و کروبی حالی کنیم که  اگه معامله نکنن، هممون نابود میشیم. مخصوصا ما که دیگه نه میتونیم برگردیم تو و نه کسی اینجا واسه ما تره خورد خواهد کرد.

-                     موافقم باهات. اما این قضیه فیل چی چی هست؟

-                     قضیه این فیل اینه که ما یه طرح میدیم که روز 22 بهمن، ملت اولا شعاری جز استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی ندن ، ثانیا با قیافه حزب اللهی برن، یعنی هم  راه آشتی با عظمی رو باز میذاریم و هم این سکولارها رو هم چین حسابی حالشون جا میاریم که بدونن یه من ماست چقدر کره داره  و ملت هنوز با مان،  اونوقت شروع میکنیم سر پایین کشیدن این ماموتی چونه زدن با عظمی.

-                     آها، تازه دارم میفهمم. پس میخواهی که یک راهکاری بدیم که همه رو مبهوت خودمون کنیم. ابتکار عمل بیفته دست خودمون، و کم کم بتونیم برا خودمون سری تو سرا در بیاریم.

-                     آره، دقیقا.

-                     اگه بشه که قدرت و جایگاه ما میره بالاتر، و هم میشه امیدوار بود که بشه برگشت ایران.

-                     آره دقیقا

-                     با محسن و سایر رفقا چک کردی؟

-                     محسن که با خودمونه، اکبر هم که بی خیال، دیگه نباید زیاد بازیش بدیم. عبدالعلی که کلا برا اینکه تو بازی باشه و حذف نشه، حرفی نمیزنه. کریم هم که میشناسی کسر شان خودش میدونه تو اینجوره کارا دخالت کنه. پس میمونه که تو بنویسی، ما هم سایر کاراش و انجام میدیم. جرس رو برا همین روزها ساختیم دیگه

-                     باشه جری جون، ظرف کی ثانیه یک اسبی بفرستم هوا که همه بمونن تو کفش جون خودت.

-                     اسب؟ قرار بود که فیل بفرستیم؟

-                     بابا  فیل تکراریه، باید یه چیز جدید بفرستیم که دیگه این همه نگن افکار شما پوسیده اس، ورژن جدید جمهوری اسلامی هستین. تازه اگه اسب میشه روش سوار شد، اما جون خودت، من از فیل میترسم. آخه منه ریزه میزه کجا و فیل کجا؟ تازه از بچگی من عاشق اسب بودم.

-                     باشه هر جور دوست داری، فقط زود درش بیار که قبل این که موسوی و شیخ بخوان وسط حرفی بزنن، بساط ما رو بهم بریزن، ما قبلش در آورده باشیم و اون ها هم مجبور شن که از کلیات این طرح دفاع کنن.

-                     اما من اونا رو میشناسم، اصلا کوتاه بیا و اهل معامله نیستن ها. اگه یه چیز بگن خلاف حرف ما، ما خودمون و ضایع میکنیم بدجور! مثلا اگه بگن سبز بیایید، ما چه خاکی بریزیم تو سرمون؟

-                     اگه حرف دیگه ای زدند که خوب جرس رو برا همین داریم دیگه!  تیتر حرفاشون و عوض میکنیم، مردم که بخوره تو ذوقشون، به همون به پیشنهاد ما راضی میشن.

-                     اوناش دیگه با خودت. فقط این بالاترین رو هم بپایین، نشن مو دماغمون. جدیدا خیلی پررو شدن.

-                     آره کم کم باید بهشون نشون بدیم که یا باید پیاده نظام ما باشن یا اینکه ما هم شروع میکنیم زدنشون. مطمئنا رژیم هم از اونا بیشتر میترسه تا ماهایی که دو دوتا چهار تا حالیمون میشه. میشه یه حال اساسی داد به این غضنفرهای جو گیر. تو نگران این چیز ها نباش، بشین اسبت رو هوا کن. ببینم چیکار میکنی ها.

-                     باشه داش جری. حالا که دیگه نمیتونم از فاطی جون بنویسم، از اسب توهوا که میتونم بنویسم.

-                     آسیا به نوبت ابی جون، به فاطی هم میرسی. فعلا این اسب رو بچسب که اگه جواب بده چه شود؟!

-                      اونوقت این موسوی و کروبی هم دیگه مجبور میشن ما رو تحویل بگیرن. یک حال اساسی هم به این سازگارا میدیم که دیگه همش برامون آکسیون آکسیون نکنه. چهار تا بچه دورش رو گرفتن، فکر میکنه کسی شده برا خودش. فعلا باید از خودم درس سیاست یاد بگیره، ها ها.

-                     میخوامت جری بد جور!

و این چنین بود که ابی، اسبی را هوا کرد و این اسب معلق در هوا به  دلایل نا معلوم، اسب تروا نام گرفت.

-----------------------------

پینوشت:

انتخاب اسامی بر اساس تشابهات نامی انتخاب شده است و هیچ ربطی به کارتون معروف تام و جری ندارد!

کلی پینوشت دیگر نوشته بودم، اما با توجه به ملاحظات فعلا سانسور میکنم

انتشار این مطلب از سوی کیهان و دیگر رسانه های رژیم و همچنین رسانه های کمونیست های کارگری، مجاهدین، سلطنت طلبان و همچنین تمامی گروه ها و احزاب معتقد به مبارزه مسلحانه به هیچ وجه مجاز نیست. و در صورت انتشار، مطمئنا نشانی از دزدی در روز روشن  خواهد بود.