۱۳۸۸ آبان ۱, جمعه

و اما حرف آخر را 13 آبان، ما به دنیا خواهیم گفت.


سرشار از عشق و نفرتم. عشق به وطن و نفرت ازجانیان وطن فروش حاکم بر ایران. آنچه هیزم این آتش را بیشتر کرده چشم پوشی دول بین المللی است بر آن چه بر مردم ایران میرود و سودجویی نامردانه آنان در گرفتن امتیاز از حکومتی ضعیف و نامشروع است.
آن چه پس از انتخابات رفت موهبتی بر دول سودجوی عالم بود، تا در ضعیفترین شرایط از حکومتی کودتایی فاقد مشروعیت مردمی امتیاز بگیرند و جام هایشان را به سلامتی محمود به هم بزنند. غافل از آن که آن چه مینوشند به خونابه فرزندان این دیار آمیخته و دیار یا زود این خونابه تن آن ها را به جرم نادیده گرفتن جنایت های رفته بر این ملت فرا خواهد گرفت.
امروز دولت کودتایی در برابر غرب زانو خواهد زد و همچنان بر ملت خویش خواهد تاخت. اما مردم ایران زمین سودای بندگی این ضحاکان تاریخ را به گورستان فرستاده اند، و دیر یا زود تن نه چندان گرم این دستگاه عریض و طویل دیکتاتوری را خاک خواهد کرد. آن زمان ما مانده ایم و دولی غربی با شرمساری تمام، ما مانده ایم و شرمندگی آنان. شرمندگی 28 مرداد ها و حوادثی مشابه.
مهم آن است که ما سرفراز و سربلند خواهیم ماند و ترانه دلاوری قهرمانان ملی خود را با افتخار برای جهانیان خواهیم سرود و تمام افتخارمان آن خواهد بود که بدون کمک احدی از شرق و غرب عالم، به تنهایی رهایی را بدست آوردیم.
چه رهایی لذت بخشی است وقتی تک و تنها، با اتکا بر خواست ملی پیکره استبداد را به تاریخ بسپاری و دیگر ملل دنیا نیز با شرمندگی از رفتار خود چاره ای جز تحسین نداشته باشند.
ما الگوی آزادیخواهان خواهیم بود اما نه از جنس کمونیسم و اسلام و چه های دیگر. ما الگویی خواهیم بود بر پایه انسانیت و مردانگی. مادران ما الگویی خواهند بود برای مادران عزاداری در دنیا که حاصل عمرشان را در برابر ظلم پرپر شده دیدند اما خاموش ننشستند. دانشجویان ما الگویی خواهند بود برای تمامی دانشجویان دنیا، که دانش اول، گذشت از خویش برای ملت است. و افتخار یک دانشجو به تیره کردن زورگویان است. و قهرمانان در بند ما الگویی خواهند بود برای مبارزان راه آزادی و چه بسا اسم احمد ها عبدالله ها مصطفی ها و بهزاد ها را برای خویش برگزینند تا روحیه مقاومت در راه آزادی خود را با این نام ها به ظالمان نشان دهند.
مهم امروز نیست که بی پایگان و روبه صفتان بر سر زندگی یک ملت چه داد و ستدهایی میکنند، مهم فردایی است که ما از رشادت های نسل خود چه به فرزندانمان خواهیم گفت.
و اما حرف آخر را 13 آبان به دنیا خواهیم گفت. خواهیم گفت که ما را در محاسباتشان فراموش کرده بودند و از این پس طرف مذاکره مردم ایران است نه حکومتی جعلی و بی اساس.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر