ارزیابی تظاهرات محله به محله

با برخی از دوستان بالاترینی، بحث داغی داشتیم راجع به تغییر روش های تظاهرات، این مطلب خلاصه و چکیده نظرات میباشد. برای اطلاع بیشتر از نظرات بحث شده به اینجا مراجعه کنید
طرح تظاهرات محله، پس از روز 13 آبان و حجم سنگین سرکوب ها، مطرح گردید. تمرکز شدید نیروهای سرکوب در خیابان های مرکزی شهر و منتهی به میدان هفت تیر، سبب گردید که مردم برغم جمعیت میلیونی، توانایی ایجاد یک تظاهرات پیوسته و متمرکز را نداشته باشند و تعداد دستگیر شدگان و زخمی ها آمار بالایی باشد.
به اختصار به شرح و مزایای تظاهرات محله به محله میپردازم:

تظاهرات محله به محله چیست؟
بر خلاف تظاهر متمرکز که تمامی شرکت کنندگاه در یک محل اعلان شده فبلی حضور می یابند، در این طرح، تعداد محل های شروع بسیار یسشتر میباشد، به طوری که میتوان گفت در هر قطب جمعتی شهر تهران، حداقل یک محل تعیین گردیده است.
مثال:
اعتراضات خیابانی چند سال پیش بعد از بازی ایران-بحرین، و یا دسته جات عزاداری شب های محرم، نمونه هایی از تجمعات غیر متمرکز هستند.

مزایای این طرح:
1- بزرگ ترین عامل عدم موفقیت در طرح تظاهرات متمرکز، تمرکز بالای نیروهای سرکوب در یک محل میباشد. بدیهی است که پخش کردن اعتراضات در سطح شهر سبب میگردد که نیروهای سرکوب نیز پخش گردند و این عامل سبب کاهش توان سرکوبی آنان میگردد.
2- همچنین وقتی اعتراضات محله به محله گردند، نیروهای سرکوب به دلیل آشنایی کم با موقعیت جغرافیایی محل، در مقایسه با ساکنین محلات، از میزان سرگردانی بیشتری برخوردار خواهد بود.
3- توان انتقال لجستیکی نیروهای سرکوب در طرح های غیر متمرکز به شدت کاهش میابد. و حتی در بسیاری موارد، به دلیل اتمام بنزین موتورهایشان، شاید موتور چندان کارایی نداشته باشد.
4- به دلیل نزدیکی محل اعتراضات به محل زندگی افراد، تعداد بیشتری نسبت به تظاهرات متمرکز شرکت خواهند داشت. به طور مثال اگر تظاهراتی در میدان ولی عصر برگزار گردد، تعداد کسانی که از افسریه و میدان خراسان در این تظاهرات شرکت مینمایدد شاید یک به پنج تظاهرات محلی نباشد.
5- به دلیل آشنا بون ساکنین محل، امکان نفوذ نیروهای سرکوب در میان آنان بسیار کمنر خواهد بود و همچنین افراد در باره آزادی و سلامتی هم محلی های خود، حس همیاری بیشتری خواهند داشت.
6- تظاهرات محله به محله، فضای اعتراضی را بصورت پویا و دینامیک در سطح شهر زنده نگاه خواهد داشت، و زمینه بهتری برای اعتصابات و تحصن فراهم خواهد آورد.
7- امکان کنترل یکپارچه معترضین از سمت حاکمیت سلب خواهد شد. میزان خشونت بکار رفته توسط واحد های سرکوب به دلیل نیروی کمتر هر واحد کاهش خواهد یافت وهمچنین به دلیل عدم نظارت کافی از سمت مافوق، تعداد بیشتری از نیروهای پلیس به مردم ملحق خواهند شد.
8- دینامیک و سیال بودن اعتراضات، به دلیل کمتر بودن جمعیت هر محله در مقایسه با جمعیت کلی طرح در تظاهرات متمرکز، علاوه بر سازماندهی بهتر، در صورت اضطرار به راحتی میتوان محل تجمع را انتقال داد
شاید مزایای دیگری نیز برای این طرح بتوان ذکر نمود اما بزرگترین مانع ذکر شده پیش روی این طرح، احساس قدرت داشتن مردم در جمعیت های میلیونی میباشد. جدا از منطقی بودن یا نبودن ارضای این حس، باید بدانیم که در شرایط کنونی، رژیم فرصت به وجود آمدن یک روز قدس دیگر را به هیچ وجه نخواهد داد، پس منطقی است که بخت خویش را در راه های دیگر بجوییم.

نتیجه گیری:
این طرح زمانی موفق خواهد بود و اثرات قابل توجهی خواهد داشت که در کل شهر تهران اجرا گردد. از شمال تا جنوب، از شرق تا غرب باید در محلات بزرگ نظیر آریا شهر، پونک، شهرک غرب، اکباتان، تهران پارس،حکیمیه، رسالت، قلهک، تجریش، ونک، آزادی، انقلاب، ولی عصر، 7 تیر، راه آهن، شوش، مولوی، خزانه، نازی آباد، خراسان، پیروزی، امام حسین ، نظام آباد، ورامین، شهر ری، شهریار، اسلام شهر و ... ...، اجرا گردد.

پیشنهاد:
به منظور ارزیابی و آزمایش این طرح، شاید بهترین پیشنهاد این باشد که پنج شنبه شب ها از ساعت 7-8 در تمامی میدان و مراکز شلوغ شهر، الله اکبر گفتن ها را بصورت خیابانی به اجرا درآوریم.